- کوه فحم(کو کَ مَ)
کوهی سیاه که سنگ آن را مکلّس کرده و با وی صابون می سازند، کوه زغال سنگ. (ناظم الاطباء) (از اشتینگاس)
معنی کوه فحم - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اِ ضَ)
لغت نامه دهخدا
نام کوهی است. (منتهی الارب) (آنندراج). نام کوهی است. راجز گفت:
نظرت والعین مبینهالتّهم
الی سنا نار وقودها الرّتم
شبّت بأعلی عاندین من اضم.
ابن بری گفت و گاه غیرمنصرف آید، و این بیت نابغه را شاهد آورده:
واحتلت الشرع فالاجراع من اضما.
و در بعض احادیث نام اضم آمده است. (از لسان العرب). کوهی است میان یمامه و ضریه. (از نصر) (از معجم البلدان).
- بطن اضم، در میان ذی خشب و ذی المروه بر سه برید یا منزل از مدینه است. (از امتاع الاسماع ص 356). و رجوع به ص 414 و فهرست تاریخ اسلام شود.
- ذواضم، آبی است میان مکه و یمامه. (از معجم متن اللغه). رجوع به ذواضم و معجم البلدان (ذیل اضم) شود.
- یوم اضم، یکی از جنگهای عرب است. (از معجم البلدان). رجوع به یوم شود
نظرت والعین مبینهالتّهم
الی سنا نار وقودها الرّتم
شبّت بأعلی عاندین من اضم.
ابن بری گفت و گاه غیرمنصرف آید، و این بیت نابغه را شاهد آورده:
واحتلت الشرع فالاجراع من اضما.
و در بعض احادیث نام اضم آمده است. (از لسان العرب). کوهی است میان یمامه و ضریه. (از نصر) (از معجم البلدان).
- بطن اضم، در میان ذی خشب و ذی المروه بر سه برید یا منزل از مدینه است. (از امتاع الاسماع ص 356). و رجوع به ص 414 و فهرست تاریخ اسلام شود.
- ذواضم، آبی است میان مکه و یمامه. (از معجم متن اللغه). رجوع به ذواضم و معجم البلدان (ذیل اضم) شود.
- یوم اضم، یکی از جنگهای عرب است. (از معجم البلدان). رجوع به یوم شود
(اَ مَ)
لغت نامه دهخدا
نام کوهی بمکه و آن یکی از اخشبان است، و بر قعیقعان مشرف است و آنرا در جاهلیت اعرف میگفتند. (مراصد)
(مَ مِ)
لغت نامه دهخدا
مرکبی که محملی سنگین و بزرگ همچون کوه راحمل تواند کرد: آهن سم، فولادرگ، صاعقه انگیز، صرصرتک، عفریت دل، کوه محمل. (سندبادنامه ص 252)
(عَ لَ)
لغت نامه دهخدا
کوه فردیست در مشرق حاجر و موسوم به أبان است و دارای نخل و وادی است. (از معجم البلدان)
(زَ)
لغت نامه دهخدا
نام کوهی است نزدیک به مکۀ معظمه. (برهان). نام کوهی است نزدیک مکۀ معظمه که به تازی جبل الرحمه خوانند. (آنندراج). و رجوع به جبل الرحمه شود
نام کوهی و ناحیتی به هرسین. (یادداشت مرحوم دهخدا)
کند فهم کم هوش کور دل: مدار چشم ازین کور باطنان انصاف که گشته است بعنقا هم آشیان انصاف. (صائب)
فولاد رگ، صاعقه انگیز، مرکبی که محملی سنگین و بزرگ همچون کوه را حمل تواند کرد